Είναι ένα κουνελάκι που χαίρεται τη ζωή του, έχει βγει έξω να ξεκουραστεί και όπως δεν πρόσεξε, πλησιάζει μια αλεπού και του ορμάει.
- Χα χα χα! Θα γίνεις ωραίο γεύμα!
- Δεν γίνεται να με φας! Οχι τώρα! Πρέπει να περιμένεις μερικές μέρες τουλάχιστον!
- Καλά, είσαι σοβαρός; Τώρα θα σε φάω!
- Μα σε λίγες μέρες τελειώνω τη διατριβή μου με τίτλο "Η Υπεροχή των Κουνελιών σε σχέση με τις Αλεπούδες και τους Λύκους"
- Α, δεν πας καλά, όλοι ξέρουν ότι τα κουνέλια δεν έχουν καμία τύχη απέναντι στις αλεπούδες!
- Ε, αν δεν πιστεύεις, έλα στη φωλιά μου να τη διαβάσεις και να πειστείς. Αν δεν πειστείς, να με φας. Πείθεται η αλεπού, πάει στη φωλιά του κουνελιού..... και δεν ξαναβγαίνει ποτέ...
Επαναλαμβάνεται το ίδιο σκηνικό, μόνο που ο κυνηγός αυτή τη φορά είναι ένας λύκος που καταφέρνει και στριμώχνει εύκολα το κουνέλι σε μια γωνιά (Οξιάς και Πλατάνου γωνία, στο Ανω Δάσος (όχι Χαϊδαρίου).
- Μμμμ, τι ζουμερό μεσημεριανό είσαι εσύ!
- Κάτσε, περίμενε, δεν μπορείς να με φας! Περίμενε μερικές μέρες!
- Ισως δεν πρέπει να σε φάω, φαίνεσαι πειραγμένος στο κεφάλι! Με δουλεύεις;
- Οχι, σε μερικές μέρες τελειώνω τη διατριβή μου "Η Υπεροχή των Κουνελιών σε σχέση με τις Αλεπούδες και τους Λύκους" και είναι κρίμα!
- Μα καλά, υπάρχουν εκτός από τρελές αγελάδες και τρελά κουνέλια; Ετοιμάσου, σου `ρχομαι!
- Περίμενε! Περίμενε! Αν δε με πιστεύεις, έλα στη φωλιά μου να τη διαβάσεις και να πειστείς. Αν δεν πειστείς, να με φας.
Οπως και οι πιο μικροί μας φίλοι έχουν καταλάβει τι θα γίνει παρακάτω, πάνε στη φωλιά του κουνελιού μπαίνουν μέσα και πάει ο λύκος, δεν ξαναβγήκε ποτέ...
Σε κάποια άλλη χαζοχαρούμενη στιγμή του κουνελιού, περνάει μια φίλη του κουνέλα.
- Τι νέα; Φαίνεσαι χαρούμενος!
- Καλά μωρέ, τέλειωσα τη διατριβή μου και ξελασκάρισα λίγο. Ηταν πολύ επιτυχημένη!
- Μπράβο! Τι θέμα είχε;
- "Η Υπεροχή των Κουνελιών σε σχέση με τις Αλεπούδες και τους Λύκους"!
- Εεεχμμμ.... είσαι σίγουρος; Δεν μου ακούγεται πολύ σωστό αυτό!
- Ναι σου λέω! Αν θες έλα να τη διαβάσεις!
Πηγαίνουν στη φωλιά του κουνελιού, κατεβαίνουν, ήταν λίγο ακατάστατα βέβαια, αλλά ήταν μια γεμάτη εβδομάδα με την παρουσίαση κι όλα αυτά, οπότε κατά σειρά εμφανίσεως βλέπει η κουνέλα ένα κρεβάτι άνω-κάτω, έναν υπολογιστή ταλαιπωρημένο, χαρτιά παντού, ένα σωρό από κόκκαλα αλεπούς, ένα σωρό από κόκκαλα λύκου και ένα θεόρατο χορτασμένο λιοντάρι!
Ηθικόν Δίδαγμα της ιστορίας:
Ο τίτλος του Διδακτορικού σου δεν έχει σημασία. Το αντικείμενο του Διδακτορικού σου δεν έχει σημασία. Η έρευνα στο Διδακτορικό σου δεν έχει σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι ο Επιβλέπων Καθηγητής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου